Spraak- en taalstoornis bij hersenbeschadiging
Een hersenbeschadiging kan directe invloed hebben op onze taal en spraak. Logopedie kan handvatten bieden voor zowel patiënt als omgeving om met deze stoornissen om te gaan.
We onderscheiden verschillende taal- en spraakstoornissen:
- Afasie is een taalstoornis die wordt veroorzaakt door een hersenbeschadiging. De ernst en omvang van de afasie zijn onder meer afhankelijk van de plaats en de ernst van het hersenletsel, het vroegere taalvermogen en iemands persoonlijkheid.
- Dysartrie verstoort de werking van één of meer spieren die nodig zijn bij het spreken. Dysartrie betekent letterlijk: moeilijk kunnen articuleren.
- Spraakapraxie is een spraakstoornis veroorzaakt door een hersenbeschadiging. Bij alle handelingen die u uitvoert (zoals aankleden, scheren, lopen, fietsen, spreken) gebruiken onze hersenen vaste schema’s. Door deze schema’s weet u in welke volgorde u een handeling moet uitvoeren. Dankzij deze schema’s hoeft u hier niet bij na te denken. Bij spraakapraxie kunt u het schema voor het programmeren van de spraak niet meer goed gebruiken. De spieren werken dus nog goed, maar het bewust aansturen hiervan geeft problemen.
- Communicatiestoornissen. Bij een beroerte/beschadiging in de rechter hersenhelft kunnen communicatieproblemen ontstaan. Soms vallen deze in eerste instantie niet op. De patiënt spreekt vaak vlot en vloeiend, maar toch verloopt de communicatie niet zoals vroeger. De patiënt is zich niet altijd bewust van deze problemen, die zich op verschillende manieren kunnen uiten.
